ASIPKA THEATER GROUP

ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΛΑΣΠΗ

Φεύγουμε για Τσαριτσάνη Ελασσόνας, μισή ώρα έξω από τη Λάρισα. Στη σκιά του βουνού.. που μας περιμένει ο Μένιος. Ο Μένιος που ανεβαίνει στον Όλυμπο περπατώντας κόντρα στο ρεύμα του ποταμού για να δαμάσει άγρια άλογα. Ο Μένιος μου φέρνει μια κρέμα φτιαγμένη από άργιλο και λάσπη απ΄ το ποτάμι. ‘Αυτό είναι το make up σου’, μου λέει. Κι αυτό ήταν. Η ταινία αυτή είναι χειροποίητη. Φτιαγμένη με αγνά φυσικά προϊόντα. Πολύ ιδρώτα, δάκρυα, γέλια και οίστρο στην καρδιά του πουθενά, στην καρδιά του τίποτα.. με αγνές ειλικρινείς προθέσεις απ΄ όλους. Όλους όσους μας έψησαν καφέ, μας τάισαν λουκούλια πρωινά, κουβάλησαν ψυγεία και την ίδια στιγμή έφτιαξαν αυτοσχέδιες ομελέτες. Σε όλους όσους μας έδωσαν το σπίτι τους, μας ζέσταναν μέχρι το μεδούλι, εκεί στην όμορφη Τσαρίτσανη (ή Τσαριτσάνη). Χωρίς σενάριο με βάρκα την ελπίδα. Αφουγκραζόμαστε όλοι σιωπηλοί, όλοι απ΄ τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο τη σιωπή και την ανάσα του ποταμού. Moto μας η ιερή συμφωνημένη σιωπή με φύλακα κέρβερο της το σκηνοθέτη. ‘Δε μιλάει κανείς’ φωνάζει ..το μόνο που απομένει.. ν’ ακούς ολόκληρος.. με τ’ αυτιά, το στόμα, τον κόλπο, τον.. όλες τις τρύπες κι όλους τους πόρους που διαθέτεις.. άλλωστε αυτά δε διαβάζουμε όλοι για τον ηθοποιό.. ή για τον άνθρωπο.. Σε ευχαριστώ Τσαρίτσανη, σας ευχαριστώ όλους.. το Βασίλη, το Θοδωρή, τον Καμίλο, το γιο μου στην ταινία το Βασιλάκη, τους γονείς του, τον Κώστα, το Νίκο τη Δάφνη, την κυρία Κατίνα, τον Αλέκο, τον Παναγιώτη, το Μένιο, το Μένιο, το Μένιο..το μπάρμπα Θύμιο..όλο το χωριό..Α! Και αυτόν τον άμοιρο σκηνοθέτη που του έψησα το ψάρι στα χείλη για να τον ακούσω και να τον ακολουθήσω στο πουθενά και το τίποτα..(ελπίζω μια μέρα να με συγχωρέσει)

Ευχαριστώ..

Ειρήνη